υτ(τ)ροτανταλίτης

ο, Ν

(ορυκτ.) τανταλικό ορυκτό τού υττρίου το οποίο περιέχει και μικρή ποσότητα ουρανίου, σιδήρου και νιοβίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. yttrotantalite < yttro- (βλ. ύττριο) + tantalite < (tantalum «ταντάλιο» [< Τάνταλος] + κατάλ. -ίτης). Η λ., με τη μορφή υττροταντάλιθος (η οποία οφείλεται σε παρετυμολογική απόδοση τού β' συνθετικού τού ξεν. όρου με τη λ. λίθος) μαρτυρείται από το 1840 στον Ξ. Λάνδερερ].